خانه شصت ساله الفت ، خانه ای با هویت ایرانی - وبلاگ تاوافی

به گزارش وبلاگ تاوافی، ایران از جمله کشورهایی است که در گذر تاریخ دست توانایی در معماری داشته؛ به گونه ای که خانه های مردم این سرزمین همواره محلی برای گذران یک زندگی همراه با آسایش، آرامش، استقلال و امنیت بوده است. در دهه های اخیر بسیاری از بناهای مسکونی ارزشمند در شهرهای مختلف ایران تخریب و به جای آنها آپارتمان هایی با نقشه یکسان برای سلایق متفاوت و برج های مرتفع و بی هویت ساخته شده است. این در حالی است که فرایند مذکور در جوامع اروپایی به شکلی متفاوت رخ می دهد؛ خانه های قدیمی نگهداری و ترمیم می شوند و در فضای داخلی براساس نیاز کاربران تغییراتی صورت می گیرد.

خانه الفت که به راحتی می توانست به دلیل قدیمی بودن و به صرفه نبودن خانه ای تک واحدی برای مالک آن در دوران کنونی شرایط مسکن در تهران، محکوم به تخریب شود و آپارتمانی چند واحدی به جای آن ساخته شود.با درایت و به وسیله گروه طراحی نقش فیروز با طراحی بی نظیر نوید صالحی در آرامستان ظهیرالدوله به چنین نتیجه ای حاصل شده که روح هر بیننده ای را نوازش می کند.

خانه الفت بازسازی خانه 60 ساله ای است که مالک کنونی، پس از سال ها آپارتمان نشینی، در سال 1391، تصمیم به تجربه زندگی به دور از دغدغه های روزمره ساختمان های چند واحدی گرفت و در پی آن، اقدام به خرید خانه ای با قدمت بیش از 60 سال، در شرق آرامستان ظهیرالدوله کرد

خانه مذکور ابتدا متشکل از یک واحد دوطبقه (دوبلکس) همراه یک نیم طبقه، موتورخانه ای در طبقه تحتانی آن و همچنین اتاقکی روی بام بود. ساکنان پیشین از فضای نیم طبقه حیاط و اتاقک بام به عنوان آرایشگاه زنانه و کبوترخانه استفاده می کردند. همچنین طبقه اول شامل دو سالن پذیرایی، یک آشپزخانه، یک اتاق خواب، یک حمام و سرویس بهداشتی و طبقه دوم متشکل از یک سالن پذیرایی، یک آشپزخانه، دو اتاق خواب و یک سرویس بهداشتی بود.

ارتباط میان این دو طبقه به وسیله یک دستگاه پله مدور از داخل ساختمان صورت می گرفت. همین طور نور بخش شمالی طبقه دوم از نورگیر داخلی بنا تأمین می شد و بخش شمالی طبقه اول از دریافت نور طبیعی بی بهره بود. کم نور بودن و ناهمخوانی فضاهای داخلی با سلیقه و نیازهای کاربران تازه، آنها را بر آن داشت تا با ترمیم بخش های فرسوده و اعمال تغییراتی، فضای این خانه قدیمی را با نیازهای خود مطابقت دهند..

احیای خانه الفت، تجربه ایست در بازگرداندن حیات اجتماعی ـ کالبدی به اثری از دوره معماری مدرن ایران، دوره ای در حال فراموشی که امروزه بسیاری از بناهای مسکونی آن، به منظور ساخت آپارتمان ها و برج های نو، از میان می فرایند.

ویژگی مهم این خانه وجود تراس وسیع در هر طبقه است. از این رو طراحان با این ایده که نه تنها ساکنان بلکه رهگذران از کیفیت بصری دلنشینی برخوردار شوند، بخش هایی از جان پناه تراس ها را حذف و ورقه های فلزی برش خورده حاوی خطوط نستعلیق بیتی از مولانا با مضمون خانه را جایگزین آن کردند.

احیای خانه الفت در طول یازده ماه، طی سه مرحله به انجام رسید: استحکام بخشی سازه و تغییر فضاهای داخلی، الحاق عناصر تازه به نمای خارجی، ساماندهی حیاط و فضاهای وابسته. مرحله اول، شامل اجرای یک شبکه سازه فلزی، منطبق بر سازه پیشین و فضاهای داخلی تازه بود. به موازات این عمل، سبک سازی بام طبقات در دستور کار قرار گرفت، چرا که به فراخور توسعه بنا، در هر دوره، لایه ای تازه به بام طبقات اضافه شده بود و بار اضافی بر ستون ها و دیوارها وارد می آمد. . بر اساس نقشه تازه، هر طبقه به دو عرصه خصوصی و عمومی تقسیم شده است و دسترسی طبقات به یکدیگر، به وسیله یک دستگاه پله و آسانسور شیشه ای الحاق شده به نما صورت می گیرد.

احیا (باز زنده سازی ) خانه الفت، تجربه ای است در بازگرداندن حیات اجتماعی ـ کالبدی به اثری از دوره معماری مدرن ایران؛ دوره ای در حال فراموشی که امروزه بسیاری از بناهای مسکونی آن، به منظور ساخت آپارتمان ها و برج های نو از میان می رود.

این خانه، هم اکنون به صورت دو واحد مسکونی مجزا و یک دفتر معماری (نقش فیروزه)، به جریان زندگی خود در میان بناهای اطراف ادامه می دهد.

منبع:سیـری در ایـران

ایران از جمله کشورهایی است که در گذر تاریخ دست توانایی در معماری داشته؛ به گونه ای که خانه های مردم این سرزمین همواره محلی برای گذران یک زندگی همراه با آسایش، آرامش، استقلال و امنیت بوده است. در دهه های اخیر بسیاری از بناهای مسکونی ارزشمند در شهرهای مختلف ایران تخریب و به جای آنها آپارتمان هایی با نقشه یکسان برای سلایق متفاوت و برج های مرتفع و بی هویت ساخته شده است. این در حالی است که فرایند مذکور در جوامع اروپایی به شکلی متفاوت رخ می دهد؛ خانه های قدیمی نگهداری و ترمیم می شوند و در فضای داخلی براساس نیاز کاربران تغییراتی صورت می گیرد.

خانه الفت که به راحتی می توانست به دلیل قدیمی بودن و به صرفه نبودن خانه ای تک واحدی برای مالک آن در دوران کنونی شرایط مسکن در تهران، محکوم به تخریب شود و آپارتمانی چند واحدی به جای آن ساخته شود.با درایت و به وسیله گروه طراحی نقش فیروز با طراحی بی نظیر نوید صالحی در آرامستان ظهیرالدوله به چنین نتیجه ای حاصل شده که روح هر بیننده ای را نوازش می کند.

خانه الفت بازسازی خانه 60 ساله ای است که مالک کنونی، پس از سال ها آپارتمان نشینی، در سال 1391، تصمیم به تجربه زندگی به دور از دغدغه های روزمره ساختمان های چند واحدی گرفت و در پی آن، اقدام به خرید خانه ای با قدمت بیش از 60 سال، در شرق آرامستان ظهیرالدوله کرد

خانه مذکور ابتدا متشکل از یک واحد دوطبقه (دوبلکس) همراه یک نیم طبقه، موتورخانه ای در طبقه تحتانی آن و همچنین اتاقکی روی بام بود. ساکنان پیشین از فضای نیم طبقه حیاط و اتاقک بام به عنوان آرایشگاه زنانه و کبوترخانه استفاده می کردند. همچنین طبقه اول شامل دو سالن پذیرایی، یک آشپزخانه، یک اتاق خواب، یک حمام و سرویس بهداشتی و طبقه دوم متشکل از یک سالن پذیرایی، یک آشپزخانه، دو اتاق خواب و یک سرویس بهداشتی بود.

ارتباط میان این دو طبقه به وسیله یک دستگاه پله مدور از داخل ساختمان صورت می گرفت. همین طور نور بخش شمالی طبقه دوم از نورگیر داخلی بنا تأمین می شد و بخش شمالی طبقه اول از دریافت نور طبیعی بی بهره بود. کم نور بودن و ناهمخوانی فضاهای داخلی با سلیقه و نیازهای کاربران تازه، آنها را بر آن داشت تا با ترمیم بخش های فرسوده و اعمال تغییراتی، فضای این خانه قدیمی را با نیازهای خود مطابقت دهند..

احیای خانه الفت، تجربه ایست در بازگرداندن حیات اجتماعی ـ کالبدی به اثری از دوره معماری مدرن ایران، دوره ای در حال فراموشی که امروزه بسیاری از بناهای مسکونی آن، به منظور ساخت آپارتمان ها و برج های نو، از میان می فرایند.

ویژگی مهم این خانه وجود تراس وسیع در هر طبقه است. از این رو طراحان با این ایده که نه تنها ساکنان بلکه رهگذران از کیفیت بصری دلنشینی برخوردار شوند، بخش هایی از جان پناه تراس ها را حذف و ورقه های فلزی برش خورده حاوی خطوط نستعلیق بیتی از مولانا با مضمون خانه را جایگزین آن کردند.

احیای خانه الفت در طول یازده ماه، طی سه مرحله به انجام رسید: استحکام بخشی سازه و تغییر فضاهای داخلی، الحاق عناصر تازه به نمای خارجی، ساماندهی حیاط و فضاهای وابسته. مرحله اول، شامل اجرای یک شبکه سازه فلزی، منطبق بر سازه پیشین و فضاهای داخلی تازه بود. به موازات این عمل، سبک سازی بام طبقات در دستور کار قرار گرفت، چرا که به فراخور توسعه بنا، در هر دوره، لایه ای تازه به بام طبقات اضافه شده بود و بار اضافی بر ستون ها و دیوارها وارد می آمد. . بر اساس نقشه تازه، هر طبقه به دو عرصه خصوصی و عمومی تقسیم شده است و دسترسی طبقات به یکدیگر، به وسیله یک دستگاه پله و آسانسور شیشه ای الحاق شده به نما صورت می گیرد.

احیا (باز زنده سازی ) خانه الفت، تجربه ای است در بازگرداندن حیات اجتماعی ـ کالبدی به اثری از دوره معماری مدرن ایران؛ دوره ای در حال فراموشی که امروزه بسیاری از بناهای مسکونی آن، به منظور ساخت آپارتمان ها و برج های نو از میان می رود.

این خانه، هم اکنون به صورت دو واحد مسکونی مجزا و یک دفتر معماری (نقش فیروزه)، به جریان زندگی خود در میان بناهای اطراف ادامه می دهد.